Hecht team JO9-3 wint weer

SV Epe JO9-3 wint met 3-2 van avv Columbia. Na de wedstrijd scoren bijna alle spelers ook nog eens hun penalty. Hier trapt spits Jasmijn Aksu de bal overtuigend in het net.

Het is een frisse zaterdagochtend in april. Ongeveer zo fris eigenlijk als het spel waar JO9-3 de toeschouwers de laatste tijd mee verblijdt. Ja, de eerste reeks wedstrijden van deze competitie werden stuk voor stuk verloren, maar de laatste weken lijkt dit sympathieke team van SV Epe voetbalvleugels gekregen te hebben. De reden daarvan is door het trouwe publiek al aan een volledige analyse onderlegd: ze zijn wellicht niet de allerbeste spelers, maar ze spelen wél als een team. En dan blijkt ineens dat je van iedereen kunt winnen. Zo ook afgelopen zaterdag.

Werd een paar weken geleden de toenmalige koploper zelfs verslagen, sindsdien sprokkelt dit hechte team week na week de nodige puntjes binnen, waardoor de laatste plaats (voorgoed?) vaarwel is gezegd. Inmiddels stoomt het team als knappe middenmoter op naar de hoogste regionen van de ranglijst.

SV Epe - avv Columbia
Hoog tijd om inhoudelijk in te gaan op die wedstrijd op die frisse, doch zonnige zaterdagochtend in april.

JO9-3 gaat de strijd aan met de geel-zwarten van avv Columbia uit Apeldoorn. De wedstrijd is nog geen paar minuten oud, of Job Dekker wordt fenomenaal aangespeeld door Tristan Sloot. Na zijn splijtende pass op maat, neemt de bebrilde aanvallende middenvelder de bal aan en haalde hij van grote afstand uit. Hij verraste niet alleen de Apeldoornse keeper, maar meer nog zichzelf: 1-0.

Toch laten de Apeldoorners zich niet uit het veld slaan. Sterker; ze lijken totaal niet onder de indruk te zijn van de blauwwitten die soms zelfs twee koppen groter zijn. Een ragfijn geplaatste hoekschop, zorgt er voor dat de uitblinkende spits van de tegenstanders hem in één keer op z’n slof kan nemen. Hij draait z’n lichaam routineus richting de goal en ramt de bal knalhard langs vaste keeper Jan van Bodegom: 1-1. Die keeper kan niet anders dan de bal lachend uit het net halen. Hij weet namelijk maar al te goed dat er maar bar weinig keepers tegen zo veel voetbalgeweld opgewassen zijn.

JO9-3 vermant zich en probeert bovenal weer te bouwen aan hun eigen spel. Verdedigers Twan Stet en Lars Markerink fungeren als menselijke muur. Het middenveld, dat naast Tristan bestaat uit de verbeten Jasper Schellinger speelt de balletjes steeds koel en doelbewust door naar de voorste linie. Ieder duel wordt gewonnen met als resultaat dat er bij het rustsignaal een gelijkspel op de borden prijkt.

In de tweede helft komt het derde F-team van SV Epe vol vuur uit de startblokken. Het publiek weet natuurlijk niet precies wat begeleiders/trainers/coaches Bram Stet en Erhan Aksu hun ploeg hebben ingefluisterd, maar dat de Epenaren de tips ter harte hebben genomen, lijkt evident. Wiethe Schroten, die samen met haar hartsvriendinnen Elieke Visser en Jasmijn Aksu het aanvallende trio vormt, verrast de keeper van Columbia direct na rust met haar fluwelen traptechniek. De goal wordt uitgebreid gevierd. Jammer alleen dat Wiethe’s vader en tevens zeer trouwe en fanatieke aanhanger van JO9-3, net even een paar minuten weg was. Dat zul je net zien…

Vanaf de 2-1 is JO9-3 vastberaden om de winst niet meer uit handen te geven. Balbezit blijft erg belangrijk. Door alle spelers wordt knap overgespeeld, aanwijzingen van duo Aksu-Stet worden netjes opgevolgd. Wat volgt zijn enkele duizelingwekkende tikkie-takkie minuten. Uiteindelijk wordt het sterke samenspel beloond wanneer Jasmijn na een geweldige solo de 3-1 op haar naam mag schrijven. Columbia komt nog terug tot 3-2, maar niet lang daarna wordt de wedstrijd afgefloten door de sterk fluitende scheids Tess Schut.

Als slagroom op de cake scoren bijna alle blauwwitten hun penalty: JO9-3 viert feest. Niet alleen vanwege deze overwinning, maar ook omdat laatstgenoemde doelpuntenmaakster Jasmijn de dag ervoor haar verjaardag vierde. Chips voor iedereen, stralende gezichten te over. Het trotse publiek beloont hen met een klaterend applaus.