Zelfvertrouwen

Vijf dagen geleden speelden Sv Epe E1 bij Hierden, twee dagen geleden bij EZC en de maandag is nog niet voorbij of de thuiswedstrijd tegen WHC wacht al weer. Een wedstrijd om het geknakte zelfvertrouwen na twee nederlagen op te krikken, al is dat op voorhand nog niet simpel tegen het goed voetballende WHC welke de wind deze competitie ook niet mee heeft. Wind staat er vanavond niet, maar beide ploegen dienen wel wat water te doorstaan. Want regen valt er, net als doelpunten.

De eerste helft begint zoals zaterdag bij EZC. Het regende kansen tussen de buien door, maar wederom was het zelfvertrouwen te laag om de bal in het net te schieten. Totdat na een kwartier Demy de aanval opent, terug legt op Dylan welke Mike bedient. Als Mike de bal richting de goal schiet is Demy er als de kippen bij om de bal mee te pakken en de doelman kansloos te laten; 1-0.
Eindelijk een voorsprong maar een kopie van de wedstrijd tegen EZC dreigt als WHC vlak voor rust de 1-1 maakt.

En een kopie van afgelopen zaterdag begint menens te worden als tien minuten na rust WHC ook op voorsprong komt; 1-2. Daar waar iedereen denkt dat het laatste zelfvertrouwen wegebt in de plassen op het veld maakt Senna daar snel een eind aan. Na twee keer net naast te koppen is het bij de derde corner wel raak. Dylan geeft de bal op maat voor waarna Senna keihard inkopt; 2-2.
Een moment waarin de ruggen worden gerecht, de koppen omhoog gaan en Sv Epe ten strijde gaat met Tim voorop. De eerste de beste aanval is dan ook een feit als Tim de bal heerlijk in de lange hoek schuift; 3-2.

Het zelfvertrouwen begint te groeien en het gaat steeds makkelijker als onverhoopt WHC toch weer wat terug doet en de 3-3 maakt. Maar geen man overboord. Als de volgende flinke regenbui zich aankondigt speelt Tim Dylan in welke vervolgens de op snelheid gaande Demy de diepte in stuurt en laatstgenoemde de bal de lange hoek in stuurt; 4-3.

Zo dooi als het ook is, het ijs lijkt gebroken onder de enorme regenval en het regent uiteindelijk nog harder. Het regent zelfs meer kansen maar het is uiteindelijk Tara welke uit een schitterende vrije trap de bal in de rechter bovenhoek krult; 5-3. Ja, daar gaan de handen even flink voor op elkaar, waarna Dylan even later nog even fijntjes de verdediging van WHC het nakijken geeft en de eindstand noteert; 6-3

Makkelijk ging het niet want WHC maakte het SV Epe E1 flink lastig. De opsteker van deze avond was dat uit de vele kansen er genoeg gescoord werd om te winnen waardoor de ploeg aan zelfvertrouwen kon tanken in de laatste thuiswedstrijd van deze competitie. De komende twee weken zullen de spelers hun opwachting maken bij andere teams waarna op maandag 9 mei de laatste wedstrijd wordt gespeelt in en tegen Nunspeet. Tot dan kunnen Dennis, Jop, Senna, Tara, Tim, Dylan, Okay, Mike en Demy genieten van deze welverdiende zege!