E1 in de groei

Hatto Heim - Sv Epe E1 (1)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (2)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (3)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (4)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (5)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (6)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (7)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (8)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (9)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (10)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (11)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (12)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (13)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (14)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (15)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (16)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (17)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (19)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (20)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (22)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (23)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (25)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (26)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (27)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (28)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (29)

Hatto Heim - Sv Epe E1 (30)

Een vroege zaterdagochtend bij Hatto Heim E1 leerde ons dat de kantine nog op slot zat, er geen koffie was, en de velden er nog niet echt bijster goed bij lagen. Een eigen keuring bracht ons tot het idee van veld te wisselen en na dit gehonoreerd werd konden de spelers zich klaar maken tot de wedstrijd, waarbij Okay ontbrak in verband met aanhoudende groeipijnen waardoor hij al twee weken niet tegen de bal aan trapt.

De eerste helft begon goed en E1 miste gelijk al een paar dotten van kansen. In Hatto Heim had de ploeg eigenlijk maar één echte tegenstander. De nummer 10 was technisch te goed in staat om ons op het verkeerde been te brengen maar uiteindelijk stranden het telkens als Tara in de buurt kwam. Daarbij ging Jop als een stofzuiger te keer achterin en zorgden er voor dat Hatto Heim niet gevaarlijk kon worden.

Voetballend was E1 veel beter en nadat Mike een aantal keren niet het doel wist te treffen kwam hij uiteindelijk tot scoren toen Tim hem wegstuurde; 0-1. De met geplaagde groeipijnen Dylan moest daarna naar de kant toen hij tot overmaat van ramp ook nog een beste tik op de enkel kreeg.

De ruststand, 0-1, deed vermoeden dat E1 het lastig had maar het aan zich zelf te wijten dat men de kansen niet maakten. Na rust moest dat anders. Terwijl Mike, welke deze week ook al op de behandeltafel lag in verband met groeipijnen aan de hak, gewisseld zou worden liet Demy weten naar de kant te willen met groeipijnen aan beide knieën. De in vorm groeiende ploeg van trainer Jan maakt zich niet warm of koud door een blessure en ging volop ten strijde na rust. Echter viel de goal aan de andere kant. De goed keepende Dennis had 30 minuten niet veel te doen gehad maar moest zijn meerdere erkennen toen de bal hard langs hem heen suisde; 1-1

Maar het beste haal je uit E1 als het een tegentreffer incasseert. En dus geschiede het dat Senna, van achteruit, aan het roer stond van een prima aanval, Mike zich los maakte van zijn tegenstander en Dylan bediende welke op zijn buurt heel beheerst de bal binnen schoot ; 1-2.

Voor Mike was het toen tijd om de pijnprikkels rust te geven waardoor Demy weer het veld in kwam en hij binnen zeven minuten een zuivere hattrick noteerde. Eerst was het Tim welke met een diagonale pass Demy op snelheid de diepte in stuurde; 1-3. Daarna prima combinatie voetbal tussen Tim en Dylan waarbij de laatste Demy wederom op snelheid richting doel stuurde; 1-4. Nog geen twee minuten later was het, de inmiddels in het veld terug gekomen, Mike welke de bal hard voorgaf en Demy de verdedigers het nakijken gaf en zijn derde raakt prikte: 1-5.

De groei van Sv Epe E1 kent de nodige (groei)pijntjes maar het harde werken tijdens de maar liefst drie trainingen per week beginnen resultaat op te leveren. Dit tot grote tevredenheid van trainer Jan welke alle spelers na afloop complimenteerde met hun inzet en uitstekende spel. Aan Dennis, Jop, Tara, Senna, Tim, Dylan, Mike, Demy en Okay gaan wij zit seizoen nog veel plezier beleven!

Zaterdag 19 maart om 9:00 uur speelt Sv Epe E1 thuis tegen WSV E2. Be there!