Cookie beleid SV Epe

De website van SV Epe is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Voetbalvaders zien hun kroost onderuit gaan

Voetbalvaders zien hun kroost onderuit gaan

Epe JO11-1

1 - 5

WSV E1

1'
...
4'
...
26'
...
... (e.d.)
28'
29'
...
36'
...

Competitie

E-pupillen zaterdag, E1, Hoofdklasse 5

Datum

10 oktober 2015 9:00

Scheidsrechter

K. Watchmann

Accommodatie

Onbekend

'Duizenden vaders denken en hopen dat hun zoon de nieuwe Cruijff of Messi wordt. En als dat niet lukt, is er commentaar, ik weet er alles van.' Aldus oud voetballer Michel Boerenbach.

Zaterdagochtend stonden er langs de lijn bij SV Epe E1 tegen WSV ook een aantal van die voetbalvaders. Een week geleden zwaar ontevreden over de prestaties, maar niet mopperend op hun zoon, en vandaag weer goede getrouw hun kroost aanschouwend. En zoals elke week positief, want zo kan het gelukkig ook!

Als Okay de bal vast aan zijn voeten de tegenstander het nakijken geeft veert zijn vader van trots op. Okay wil z’n oude cluppie pijn doen en z’n vader ziet glundert toe hoe hij alles in het werk stelt. Een aanval wordt opgezet maar strand helaas over de achterlijn. De tussenstand is inmiddels echter al 0-2 na drie minuten en het lijkt er op dat het team eindelijk wakker is. Net zoals de afgelopen weken begint het team weer veel te slap aan de wedstrijd. Tot afgrijzen van de voetbalvaders maar geen enkele speler die dat door heeft.

Hoe is het? Hoe gaat het? Hoe kan dat? Vraagt de vader van Tim, doorgaans met gezonde voetbalspanning langs de lijn maar nu vanuit Zwolle waar hij zijn ander zoon aanschouwt, zich af als hij zijn app bekijkt. Tim probeert zich, net zoals alle anders spelers, zich terug te knokken in de wedstrijd als Dylan voor de goal verschijnt. NU! Schreeuwt Dylan z’n vader het van opwinding uit. Helaas rolt de bal naast het doel maar zag hij zijn zoon zich zelf prachtig vrij spelen.

Terwijl WSV zich ten aanval trekt staat altijd de rots in de branding van het team, Tara, achterin haar mannetje of eigenlijk haar vrouwtje. De vader van Tara geniet met volle teugen en ziet haar, zoals elke week, feilloos spelen en haar tegenstander uitspelen. Papa is terecht trots op zijn dochter. Net zo trots als de vader van Senna is. Hij laat het nooit blijken, moppert over een “minder actie”, maar roept dan wel even naar zijn zoon dat hij door moet gaan; ‘Goede bal Senna!’

In de rust krijgt de ploeg even een stevige preek van trainer Jan. De 0-3 ruststand is geflatteerd maar er wordt gestreden. Het is niet altijd even goed maar als er maar inzet wordt geleverd. Leider Arjen loopt tussen de spelers door naar zijn zoon, aait hem over z’n bol, en pept hem nog even op. Hij zal nooit over zijn zoon spreken en meer over het team maar dat hij geniet van zijn eigen zoon is een feit. En dat zie je langs de lijn de bij de vader van Jop ook. Genietend van het team maar uiteraard vooral van z’n zoon als hij de tegenstander net na rust even een blok zet en de bal langs de lijn de diepte in stuurt. Een goal is uiteindelijk het resultaat, al was daar de tegenstander voor nodig.

De vader van Dennis pept de ploeg nog even vanaf de zijkant op en ziet zijn zoon de bal net met de vingertoppen over de lat heen tikken. ‘Lekker Dennis’ roept hij hem na. Hij kan genieten van de keeperskunsten van zijn zoon en laat dat ook weten ook. En dat mag! Ondertussen snelt Demy op hoge snelheid langs de lijn richting doel en veert zijn vader vanachter de camera op. Tijd voor foto’s maken is er dan niet bij want de liefhebber van vleugelspitsen ziet zijn zoon vleugels krijgen al smoort zijn schot als een waardeloos lobje in de handen van de doelman. Afleggen was beter geweest?

Uiteindelijk wordt de wedstrijd met 1-5 verloren en mopperen de voetbalvaders nog even na, waarna snel hun kroost wordt opgezocht met een schouderklopje en de mededeling dat ze hun best hebben gedaan. Langzaam komt er bij de spelers een glimlach op het gezicht en lopen de voetbalvaders nog hoofdschuddend richting kantine met de vraag hoe het mogelijk was. De spelers hoor je er al lang niet meer over en spreken af om samen te spelen. Volgende week heeft E1 vrijaf. Voor de spelers maar zeker ook de voetbalvaders wel eens goed!

Voetbalvader. Het is prachtig om te zijn, eigenlijk het mooiste wat er is, maar het blijft een apart volk…"( Dimitri Charles)

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!